Het leven van een fietser gaat niet over rozen. Harde wind, regen, auto’s die geen voorrang geven, stoplichten, voetgangers en soms andere fietsers zijn hinderlijke obstakels, waar je niet omheen kunt.
Het ergste wat een fietser kan overkomen, is overvallen worden door een regenbui, net als je regenpak in je tas zit. Hoewel, een hagelbui is nog erger. Tenzij je een helm op hebt.
De meeste fietsers hebben een hekel aan regenpakken, zeker scholieren. Als het regent, blijven scholieren stug door trappen, alsof ze niet eens gemerkt hebben dat het regent. Alsof het ze niets doet, en ook niets kan schelen.
Je zou denken dat dat het allerergste is, dat een fietser kan overkomen. Dat je tot op het bot doorweekt bent, om dan ook nog nat gespat te worden door elke auto die door de plassen racet.
Maar nee. Dat is niet het ergste. Bij lange na niet. Het ergst is als je onderweg ontdekt dat je een lekke band hebt. Dat de lucht razendsnel uit de band vliegt, of langzaam maar zeker. Onmerkbaar, tot de band bijna leeg is. En dan geen fietspompje bij hebben, natuurlijk.
Het ergst is, als je met je fiets aan de hand loopt, op weg naar huis. De weg is nog lang, want natuurlijk gebeurt het halverwege. Onderweg probeer je de nieuwsgierige blikken te ontwijken van de tegemoetkomende mensen. Of kijk je ze aan met een blik van ‘valt er hier wat te zien?’
Dat helpt niet, met meewarige blikken staren ze je aan. ‘Waarom loopt hij, hij is toch met de fiets?’ Ze proberen te ontdekken wat er aan de hand is. Al snel hebben ze het in de gaten: een lekke tuub!
Die vernedering, die afgang, met in je achterhoofd de wetenschap dat als je eenmaal thuis bent, de band nog geplakt moet worden. Als ik ergens een hekel aan heb!
Het alternatief? Naar de fietsenmaker. Twee tientjes, en dan was-ie nog te beroerd om de band te plakken. Zo’n klein gaatje is niet te vinden, zei hij. Die band krijg je er nooit meer om, voegde hij er aan toe. Pardon?
Het kostte een paar duiten, een nieuwe binnen- én buitenband. Nu kan ik er weer even tegen. Ik moest wel weer met de fiets in de hand, naar de fietsenmaker. Gelukkig alleen op de heenweg.
hahah, dat heb je goed beschreven! ik mis : tegenwind op de heenweg en dan denken : maar op de terug weg, dan vlieg ik. En dan is de wind gedraaid…
Leuk geschreven! Drama als je fiets het niet doet en ik ben blij dat ik altijd mijn opa in de buurt had om mijn band te plakken!
Oh regen of hagel is vervelend, maar een lekke band dat lijkt me ook wel een hele vervelende ervaring. En zoiets overkomt je natuurlijk niet als je vlakbij huis bent.
Balen, zo’n lekke band. Maar fijn dat het nu weer is opgelost. De nieuwsgierige blikken herken ik wel. Eerlijk gezegd zou ik zelf ook kijken naar een lopende fietser ; )
Zo frustrerend en zo herkenbaar. Die nieuwsgierige blikken, oh erg…maar ik doe het zelf ook.
Haha, ‘t is ergens wel herkenbaar. Mijn vriend gaat regelmatig met de fiets werken of op stap, en heb ‘m toch al meermaals moeten depanneren. Altijd heel veel bekijks als hij weer eens lek staat. Fietspaden in België zijn ook maar sjofel ..
Zo zonder rijbewijs ben ik afhankelijk van mijn fiets met drie dochtertjes. Gelukkig is manlief fietsenmaker
Ochja heel herkenbaar. Mijn fiets staat nu met een lekke band voor het huis, zo frustrerend
Ik rij bijna nooit met de fiets maar een lekke band lijkt me echt super vervelend! Nat worden is nog zo’n ramp niet als je op weg bent naar huis waar een warm bad en pyjama op je wacht! 😉
Balen zo’n lekke band. Mijn zoon had pas geleden zijn as gebroken van zijn mountainbike. Gewoon 700 euries dokken voor een nieuwe velg, band etc.
heel herkenbaar, alleen zou ik er nog aan toevoegen: in de winter op glad ijs onderuit gaan 😉 Slimme fietsenmaker: gaatje is niet te vinden en band kan er niet meer omheen dus hup nieuwe binnen- en buitenband aangesmeerd
Heel vervelend… Wel super geschreven; ik leefde helemaal mee.
heb ik wel eens vertelt over die keer dat ik probeerde zelf mijn band te plakken??? En dat ik toen met een half er af liggende band 3 km naar de fietsenmaker ben gelopen….
Ik fiets elke dag naar het werk en ik moet zeggen: het klopt wat je zegt. Regen en een nat pak kan je overleven, maar die platte band. Oh oh, vreselijk! Ik moet er niet aan denken!
Ik heb ooit een lekke band gehad en moest vervolgens een half uur naar huis lopen.. ik heb toen mijn relatie met mijn fiets verbroken. Ik ga tegenwoordig met de auto, nu zit ik te denken dat ook die een lekke band kan krijgen .. zucht
Gelukkig is een lekke band mij nooit overkomen. Maar is wel mooi balen dan
Heel herkenbaar…..ik fiets bijna nooit (heb er echt een hekel aan) maar als ik er af en toe niet om heen kan heb ik geheid een regenbui op mijn kop….bah!
Zo dat is heel vervelend met die een lekke band, regen, hagels en vooral als al ver weg van huis. Dat is best irritatie.
Een lekke band is zoooo irritant.. Ik heb het wel eens gehad na een lange werkdag.. Nou, daar werd ik niet zo heel blij van 🙂
Erg herkenbaar, ik heb vaak problemen met mijn fiets, vooral als het regent 😉
Super frustrerend zo’n lekke band!
Wat weer heerlijk geschreven. Iedereen kent wel de perikelen op het fietspad en de openbare weg. Vroeger altijd zo’n 10 km heen en terug moeten fietsen voor school, daar is ook genoeg gebeurd. 😳
Zo herkenbaar dit… Ik moest vijf jaar lang iedere dag een heel stuk fietsen naar school dus ja haha.
Heel herkenbaar!
Argh niets is zo vervelend als een kapotte fiets hebben net wanneer je hem nodig hebt. Valt het jou ook op dat je fiets meestal kapot gaat op de doorweg ipv op de terug weg?
Dit was op de terugweg, maar wel met nog een flink stuk te gaan!
Ah ja plaatsvervangend herkenbaar aangezien mijn (puber)zoon dit jaar al drie keer zijn fiets gesloopt heeft. Twee keer kwam hij thuis met de fiets aan de hand, lopend en zielig. De derde keer had hij zijn fiets ergens achtergelaten en pakte hij de tram naar huis 😉
Helaas voor mij rijden bij ons in het dorp geen trams, een bushalte was ook niet in de buurt. Sowieso had ik zelf mijn fiets weer op moeten halen…