Met enige vrees neem ik plaats, als een koning op zijn troon. Normaal gesproken ken ik geen angst, niet als het gaat om mijn troon. Dat was nu anders.
Het kwam niet uit de lucht vallen. Ze hadden het van te voren aangekondigd, ik wist wat me te wachten stond. Eens in de zoveel tijd moet ook mijn troon er aan geloven, zich onderwerpen aan een grondige inspectie en schoonmaak. Ongezien en achter de schermen strekt een netwerk aan pijpen zich uit, dat ook onderhoud nodig heeft.
Wanneer dat onderhoud precies plaats zou vinden, konden ze niet zeggen. Wel dat er sprake kon zijn van overlast. Ze adviseerden om de troon af te dekken met iets zwaars, omdat de pijpleidingen onder hoge druk gereinigd zouden worden. Om te voorkomen dat de stukken eraf zouden vliegen, of om de oren.
U begrijpt mijn vrees, mijn terughoudendheid. Wat anders mijn troon is, de plek waar ik me even terugtrek uit de wereld om me te verlossen van een zware last, is nu zelf een zware last. Waar ik me normaal gesproken veilig en op mijn gemak voel, daar dreigt nu gevaar.
Er is geen ontsnappen aan. Vroeg of laat, de koning moet op zijn troon, of-ie nu wil of niet. Voorzichtig verwijder ik de boeken die ik gebruik om mijn troon te verzwaren. Langzaam nadert mijn zitvlak de troon. Geen teken van verstoring, geen aanwijzing van komende rampspoed, geen uitbarsting. Ik slaak een zucht van verlichting en ga over tot de orde van de dag.
De spanning blijft echter voelbaar, niet bevorderlijk als je een zware last aan het lozen bent. Waardoor het alleen maar langer duurt!
Met pijn en moeite lukt het om te ontspannen, ik onderdruk visioenen van waterkolken en andere zaken, die ik liever verborgen houd. Mijn oren zijn gespitst op verdachte geluiden. Regelmatig schrik ik op, als ik denk iets verdachts te horen. Wat was dat? Een deur die dicht gaat. En dat? Eén van de buren, die de trap op- of afgaat. Wat nu weer? Elk geluid verstoort mijn gebruikelijke ritueel, dat gebaseerd is op rust (en regelmaat), het verpest mijn tijd op de troon.
‘Mijn koninkrijk voor een ongestoorde tijd op de troon!’ denk ik bij iedere keer dat ik plaatsneem. Dan merk je pas hoezeer je het nodig hebt om niet gestoord te worden bij zo’n delicate gebeurtenis. Hoe fijn het is, even wat tijd voor jezelf.
Morgen is het achter de rug. Dan is alles gecheckt, doorgelicht en doorgeblazen. Dan keert de rust weer terug, dan is mijn lijden voorbij.
Morgen neemt de koning weer plaats op zijn troon, in alle rust.
Weer een heerlijk stuk. Even rust en “me-time” is erg belangrijk op de troon. Een vreemde troon is helemaal een heikelpunt.
Ik zit toch het liefst op mijn eigen troon…
Hahahaha :p Grappig geschreven 😀
Daar waar zelfs de keizer te voet gaat, is absolute rust een absolute must
Hoe gaat die reclame ook alweer? Koning, keizer, admiraal, popla gebruiken ze allemaal?
Hahaha! Ik lees je teksten graag, goed gedaan!
In het begin van je artikels weet ik nooit waar je het over hebt… Maar ook deze is weer heel grappig geschreven wanneer de betekenis van de troon duidelijk wordt! 🙂
Tja, ik laat graag wat aan de verbeelding van de lezer over… 🙂
Hahah, grappig stuk. Leuk geschreven.
Dat heb je mooi omschreven! Rust op zo’n moment is inderdaad wel belangrijk!
Wat een bijzonder stukje. Die zag ik niet aankomen. Ik heb wel iets met toiletten. Ooit schreef ik over een specifiek krukje wat flink kan verlichten en ook goed is voor je innerlijk. Afijn. Dus dat. Ik ben benieuwd naar je volgende artikel / column.
Dank je wel, Rory! 🙂 Ik ben ook altijd benieuwd naar mijn volgende column, ik weet nooit van te voren waar het over zal gaan…
ik heb ooit eens een verhaal geschreven over de toiletjuffrouw bij VenD…
Wanneer ik op men troon zit check ik snel men socials!
Wat een leuk stuk.
De toilet is momentje van rust. Helemaal voor mijn vriend die soms 30 min op toilet zit
Haha wat goed omschreven! 😀
Ook ik zither liefst op mijn eigen troon haha, wat leuk geschreven weer.
haha erg leuk geschreven!
Wat een ontzettend leuk stuk om te lezen. Ik ga het liefst ook naar mijn eigen wc toe.
Heel leuk stukje om te lezen, ik ben echt een douche fan en kom dan tot rust.
Dit gaat niet over douchen hoor, Jadis. Al is het inderdaad rustgevend! 🙂
Knap geschreven 🙂
Ik vind het leuk om te lezen hoe je dagelijkse bezigheden zo weet weer te geven! Mijn complimenten hoor!
Zo heeft iedereen een eigen plek om Koninklijk weg te dromen.
Al zal ik daar zelf nooit over schrijven, over die dromen en of mijn eigen troon…
Vrolijke groet,
Zo leuk altijd dat halverwege t verhaal n hele andere in gaat. Zalig om te lezen!