Een verlies
Dat zwaar is te dragen
Degene die je heeft voortgebracht
Is niet meer
Woorden schieten tekort
Kunnen het verlies
Niet omschrijven
Of wegnemen
Wat kan ik zeggen
Om jou te troosten?
Misschien wel niets
Alleen mijn hand
Op jouw schouder
En een blik
Vol medeleven
Categorie: Dichtsels
Pogingen tot een gedicht
Zonnestralen
Zonnestralen dalen gefilterd neer
Een helder licht, bevrijd van zorgen
Het licht bevrijdt mijn hoofd
En geeft nieuwe energie
Het spel van wit en blauw
Verveelt nooit
De zon verschuilt zich
Schaapachtig achter een wolk
Een kille wind steekt op
Een laatste teken van leven
Van een weerbarstige winter
Verscholen achter groen
Voeren vogels het hoogste lied
Een aankondiging van de zomer
Een prachtig overwinningslied
Lentegroen
Lentegroen, zachtjes wuivend in de wind
Een groen tapijt strekt zich voor me uit
Een smal slootje slingert zich zonder haast
Langs een lint van gele bloemen
Auto’s razen voorbij
Met een constant, dreunend geluid
Als een voortrazende slang
Van staal en asfalt
Langs de ene kant heen
En langs de andere terug
Aan deze kant het dorp
Aan de overkant het boerenland
Een vogel van staal
Zet de landing in
In een lustig laantje
Omzoomt door bomen
Luiden gevederde boodschappers
Al zingend de lente in